Spory dotyczące zachowku w prawie majątkowym zdarzają się niezwykle często. Niejednokrotnie, gdy zmarły ustanowił spadek i całość majątku przekazał na przykład jednej osobie, to najbliższa rodzina nie jest pewna czy cokolwiek ze spadku się jej należy. Tymczasem, instytucja zachowku zabezpiecza ich interesy. Kto i kiedy może wystąpić o zachowek?

Czym jest zachowek?

Każdy chyba zna z życia rodzinnego przykłady sporów o spadek. Niestety, nie są to kwestie łatwe do rozstrzygnięcia, podobnie jest z zachowkiem. Dobra kancelaria prawna doradzi, w jaki sposób dojść do porozumienia lub jak działać na wypadek roszczeń.

Prawo stanowi, że zachowek to – mówiąc najprościej – określony kwotowo ułamek wartości udziału spadkowego, który przypadłby danej osobie w przypadku dziedziczenia ustawowego. Mówiąc prościej, oznacza on sumę, jaką należy przekazać członkom najbliższej rodziny spadkodawcy od odziedziczonego po min spadku.

Na przykład, kiedy tylko jedno z trojga dzieci ma zapisany testamentem majątek po rodzicach, pozostałym dwojgu należy się zachowek.

Komu przysługuje zachowek?

Jak już zostało powiedziane, prawo do zachowku ma najbliższa rodzina zmarłego, pominięta w testamencie. Są to więc zstępni spadkodawcy – czyli dzieci, wnuki itp. – oraz małżonek. Jeśli zstępnych brak – wówczas o zachowek ubiegać się mogą rodzice spadkodawcy.

Zgodnie z prawem, zachowek nie należy się dalszej rodzinie ani rodzeństwu spadkodawcy.

Ustanawianie wysokości zachowku

Przepisy stwierdzają, że wysokość zachowku wynosi połowę wartości udziału spadkowego, jednak w przypadku niezdolności do pracy uprawnionego do zachowku wynosi on więcej: dwie trzecie wartości udziału spadkowego.